بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

بنام خداوند بخشاينده مهربان

وَ لَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنا لِعِبادِنَا الْمُرْسَلِينَ

و هر آينه سبقت گرفت سخن ما به بندگان ما فرستادگان

إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُونَ

كه ايشانند همانا يارى‌شدگان

وَ إِنَّ جُنْدَنا لَهُمُ الْغالِبُونَ

و همانا سپاه ما آنانند پيروزمندان

فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّي حِينٍ

پس روى برتاب از ايشان تا هنگامى

وَ أَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ

و بنگرشان كه زود است مى‌نگرند

أَ فَبِعَذابِنا يَسْتَعْجِلُونَ

آيا به عذاب ما شتاب خواهند

فَإِذا نَزَلَ بِساحَتِهِمْ فَساءَ صَباحُ الْمُنْذَرِينَ

تا گاهى كه فرود آيد به ساحت ايشان پس چه زشت است بامداد بيم‌دادگان

وَ تَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّي حِينٍ

و پشت كن بر ايشان تا زمانى

وَ أَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ

و بنگر كه زود است مى‌نگرند

سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ

منزه است پروردگار تو پروردگار عزت از آنچه مى‌ستايند

وَ سَلامٌ عَلَي الْمُرْسَلِينَ

و سلامى بر فرستادگان

وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ

و سپاس خداى را بر پروردگار جهانيان

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَ التِّينِ وَ الزَّيْتُونِ

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ سوگند به انجير و زيتون

وَ طُورِ سِينِينَ

و طور سينين (يا سينا)

وَ هٰذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ

و اين شهر آرام (يا ايمن)

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ

كه آفريديم انسان را در نكوتر اندام

ثُمَّ رَدَدْناهُ أَسْفَلَ سافِلِينَ

سپس بازگردانيديمش فرود فرودين

إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ

مگر آنان كه ايمان آوردند و كردار شايسته كردند كه ايشان را است مزدى بى‌پايان

فَما يُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّينِ

پس چه چيز تكذيب كند تو را از اين پس به دين

أَ لَيْسَ اللَّهُ بِأَحْكَمِ الْحاكِمِينَ

آيا نيست خدا حكم‌كننده‌ترين حكم‌كنندگان

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ بخوان به نام پروردگار خويش كه آفريد

خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ عَلَقٍ

آفريد انسان را از خون بسته

اقْرَأْ وَ رَبُّكَ الْأَكْرَمُ

بخوان و پروردگار تو است مهتر

الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ

آنكه بياموخت قلم را

عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ يَعْلَمْ

آموخت به انسان آنچه را ندانست

كَلاَّ إِنَّ الْإِنْسانَ لَيَطْغيٰ

نه چنين است همانا انسان سركشى كند

أَنْ رَآهُ اسْتَغْنيٰ

كه بيندش بى‌نياز شود

إِنَّ إِليٰ رَبِّكَ الرُّجْعيٰ

همانا بسوى پروردگار تو است بازگشت